Duivelstriller

Laat ik, op dit moment, luisteren naar de Duivelstriller! Ik zei de vorige keer dat er maar één mooi deeltje in die sonate zat, daar vergiste ik me in. Ik beluister hem nu voor de tweede keer achter elkaar en ik vind het een formidabel ding. Als geheel. Het is trouwens vandaag de hele dag al Tartini-dag en dat zullen de volgende dagen ook wel worden. Wat een prachtig vioolwerk! Bedankt dus voor deze ontdekking, Zeester!
Heb jij Digileen op je computer, Zeester? Da’s een gratis dienst van de Nederlandsche Bibliotheken, je kunt er even naar googlen. Ik heb er bijvoorbeeld de muziek van Godár ontdekt.
Ik loop nu even, op mijn stramme oudemannenbenen, naar mijn muziekkast om te kijken of ik BWV 659 heb. Nee hoor, die heb ik niet, en dat dacht ik ook al. Ik kon me al geen ‘muziek’ voorstellen, bij het Bachnummer, en evenmin bij de titel. Ik zal hem straks opvragen bij Digileen.
Ik ken van Somerset Maugham alleen zijn ‘Of human bondage’, de Ashenden-verhalen en ‘A writer’s notebook’, waarin hij bijvoorbeeld schrijft dat Toergenjev niet de grootste van de Russische schrijvers is. Tolstoj vindt hij een stuk grootser. Later heeft hij die mening herzien: hij moest toegeven dat Toergenjev, gezien zijn beschaving en kalmte, misschien toch wel de beste van de 19e eeuw was. Toen ik dat las, ben ik een beetje afgeknapt op Somerset Maugham, niet omdat hij op zijn woorden terugkwam, maar omdat het vergelijken van schrijvers mij onzinnig voorkomt. Maar zijn Ashenden-verhalen zijn mooi.
Vreemd, ik heb nooit een letter gelezen van Saul Bellow.
Titels, vraag je. Het mooiste boek van Annie Proulx vind ik ‘Postcards’, maar ook haar ‘Scheepsberichten’ en ‘Accordeonmisdaden’ zijn geweldig goed. Die laatste twee ken ik alleen in de Nederlandse vertaling. Ik weet niet hoe ‘Postcards’ is vertaald. ‘Ansichtkaarten’?
Van T. Coraghessan Boyle zijn de verhalen het mooist (dat vind ik ook gelden voor bijvoorbeeld Mulisch en W.F. Hermans). Ik bezit een collectie van 40 of 50 verhalen van hem. Het eerste verhaal, ‘Descent of man’, begint zo: ‘I was living with a woman who suddenly began to stink.’ Toen ik dat zinnetje las, op een dinsdagmiddag in mei 1992, wist ik meteen dat ik er een lievelingsschrijver bij had. Later kocht ik ook andere boeken van Boyle, zoals ‘Water music’, ‘The road to Wellville’ en ‘Talk talk’ - alledrie beter dan welke Nederlandse roman ook.
Ik ga het me straks makkelijk maken. Ik heb een ui, een rode paprika, ik heb wat paddestoeltjes en ik heb een kipfilet. Dat snij ik allemaal fijn (de kip knip ik fijn, gewoon met de huishoudschaar). Ik roerbak het geheel in pinda-olie, vermengd met wat knoflookpoeder en djahé. Ik doe er wat mie bij en moet dan alleen nog maar een eindbeslissing nemen over smaak en samenstelling van de saus.
Nu eerst op zoek naar BWV 659.