Dank voor je reactie, Dwarslezer. Het is een beetje jammer dat je onze discussie tot een academische verklaart, omdat het een interessant punt is wat we aanraken.
Kijk, misdaden komen voor in elk type maatschappij dat we kennen. Het komt voor in ons westen, maar ook in Bhutan, Saoedi-Arabië, Birma, China, Rusland, Malawi. Overal wordt wel eens gestolen of gemoord, ik heb er alleen geen berichten over in stone age-samenlevingen in Zuid-Amerika of Nieuw-Guinea.
Je oppert dat de opvoeding ermee te maken heeft, en daar geef ik je deels gelijk in. De maatschappij (whatever that may be) zegt: voed je kinderen een beetje normaal op. Dat is een algemeen, globaal geldende regel. Dat ze niet voor galg en rad opgroeien, wordt er in onze contreien zelfs bijgevoegd.
Het komt ook voor in de biografieën van seriemoordenaars in Amerika. Man, vrouw, een paar kinderen. Man gaat weg, vrouw wordt overspannen, van die paar kinderen is er maar één die seriemoordenaar wordt. De andere kinderen van het gezin worden het niet, hoe slecht ook zij zijn opgevoed. Die slechte opvoeding is dus maar één van de elementen die meespelen. We weten nog niet welke andere elementen een rol spelen, maar het lijkt wel zeker dat een zekere krankzinnigheid ermee te maken heeft.
Het wordt tijd dat de criminologische psychiatrie (als dat vak al bestaat) het eens gaat uitzoeken: hoe komt het dat een jongetje gaat roven, verkrachten of moorden? Als je daar eenmaal achter bent, kun je ook medicatie en therapieën verzinnen.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Je kunt natuurlijk gelijk hebben (dat is het leuke/vervelende van hypothetische discussies), maar het door jou geschilderde voorbeeld van een ontwricht gezin, waarvan het ene kind wel en het andere niet op het verkeerde pad terecht komt, kan best te verklaren zijn.
Het gaat dan weliswaar om kinderen uit één gezin, vaak ook nog van dezelfde twee ouders, maar ook tussen dit soort kinderen zitten verschillen: de een kan enthousiast zijn over voetbal en de ander over ruimtevaart; de een kan heel slim zijn en de ander maar zo-zo; de een kan bevriend raken met een kind uit een evenwichtig gezin en tot op zekere hoogte opgevangen worden door diens ouders, terwijl het andere in aanraking komt met boefjes; het ene kind kan zich op school niet concentreren en staat vaker in de hoek dan dat het op zijn plaats zit, terwijl het andere kind rustig in de klas zit en goed oplet; de onderwijzer*) van het ene kind trekt zich het lot van dat kind aan en geeft het de extra aandacht die het nodig heeft om op het goede spoor te blijven, terwijl het andere kind een minder begaafde en/of meelevende onderwijzer treft; na de schooltijd kan het ene kind goed terechtkomen en zich via een goede baan een positie in de maatschappij verwerven, terwijl het andere kind zijn draai niet vindt.
Tja, en jouw 'krankzinnigheid'... om te beginnen weet ik niet wat jij daar precies onder verstaat, maar ik krijg de indruk dat je met die termn verwijst naar mensen zonder of met een vervaagd normbesef. Ik denk zelf toch dat het daarbij meer gaat om mensen die het elleboogwerk, de (door 'onze' maatschappij welhaast opgelegde) prestatiedrang te ver doorvoeren en daarbij niet meer geremd worden door 'fatsoen' en/of gezond verstand. Of het er nu om gaat om indruk te kunnen maken op vrouwen met een stoere auto (waarmee natuurlijk ook hard gereden moet worden, want anders word je voor sul versleten) of om 'positief' op te vallen in kringen waartegen men opziet (kijk maar eens hoe enthousiast mensen zijn als ze Beatrix 'live' gezien hebben en zij hen gezien heeft, althans even hun kant op gekeken heeft), sommige mensen hebben er alles voor over om hun doel te bereiken. Diverse van die aspecten worden in de reclame ook driftig uitvergroot. Zo herinner ik me o.a. een TV-reclame voor de Opel Corsa waarin een man, wanneer zijn wekker afloopt, zich nog even omdraait, omdat hij met zijn nieuwe Opel Corsa sneller op zijn werk is.
Om nog even terug te komen op andere culturen: ook daar vinden veel misdaden hun oorsprong in culturele (dus maatschappelijke) omstandigheen. Denk maar aan het verschijnsel 'eerwraak': wanneer de 'eer' van de familie geschaad wordt door een familielid, moet dat familielid daarvoor gestraft worden. Dat is niet omdat de andere familieleden dat vinden, maar omdat anders de hele familie door de maatschappij uitgestoten wordt.
En zo kan ik nog uren doorgaan...
*) Ik blijf onderscheid maken tussen onderwijzers (die het hele studiepakket moeten beheersen) en leraren (die gespecialiseerd zijn in één of enkele vakken).
Een reactie posten