Ik heb net Partita no. 4 (BWV 828) door Glenn Gould zitten beluisteren (ook via YouTube). Die kende ik al van hem, maar wat vroeger, en ook veel slepender gespeeld dan hij doet op deze video uit, ik meen, 1981. Ronduit schitterend, je moet er ook maar eens naar luisteren. Vooral de sarabande en de gigue zijn prachtig. Wederom: ze mogen tegenwoordig Berzjoedski of Yang Yang heten, bij de meester komen ze lang niet in de buurt.
De vraag is: als Bach nu geleefd zou hebben, zou hij dan naar Glenn Gould geluisterd hebben? Ik geloof dat hij naar niemand anders zou luisteren.
Je hebt gelijk, Zeester, dat is inderdaad het ergste van het ergste: bewegende beelden. En weet je wat ook heel erg is: muziek! Dat je de mensen die je weblog lezen, ongevraagd muziek ‘aanbiedt’. Alsof de mensen niet zelf ook hun muziek kunnen draaien! Van hun eigen keuze!
Dat soort dingen komt omdat de mensen denken dat tv en radio mooi zijn. Dat moet dan ook allemaal in hun weblog. Fout gedacht.
Ik ga nu even naar Pauw & Witteman kijken.
dinsdag 9 oktober 2007
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Hallo Ben,
Ik ga straks even kijken op YouTube. Ik vond nog wat Engelse suites (ook Glenn Gould) op mijn PC maar die staan in een formaat wat niet afgespeeld kan worden door de players van Linux.
Ik ga ook nog even kijken naar wat meneer Pietersen allemaal te vertellen heeft.
Een reactie posten