Glenn Gould is een fantastische pianist. Ik heb hem leren kennen, in 1980 of ’81, via mijn zus Marja. Dat was net in de tijd dat ik Bach ging waarderen, Händel, Telemann enzovoorts. Dus het paste precies, die kennismaking. En nog steeds vind ik: Bach moet gespeeld worden door Glenn Gould, en door niemand anders.
Hij heeft ook stukken van Brahms, Britten, Beethoven en hoe heten al die B’s, opgenomen. Daar hoor ik Glenn Gould niet, dat vind ik zijn minste werk. Hij hoort Bach en consorten te spelen. Zoals hij bijvoorbeeld de aria da capo speelt, het laatste stukje van de Goldberg Variaties: dat is zo’n simpel stukje muziek, en niemand evenaart hem daarin. Maar ook in de snelle, flitsender stukjes is hij soms verbluffend. Wederom: geen pianist heeft hem sinds zijn dood geëvenaard.
De vraag is dan: hoe komt dat? Er zijn zat genoeg technisch perfecte pianisten, er zijn zat genoeg zeer muzikale mensen. Ja, maar er zijn niet genoeg eigenwijze mensen, pianisten die als Gould stoppen met in het publiek optreden bijvoorbeeld, en zich werpen op het werk in de opnamestudio. Waar je een fragmentje 100 keer kunt overdoen, net zo lang tot je het perfect hebt.
Ik ben een jaar of 17 lang zetter geweest, in verschillende drukkerijen. Ik kijk nog steeds wel naar weblogs (of naar het potje pindakaas op je ontbijttafel, ik kijk overal naar) met het idee: het klopt niet, maar wat is er nou mis mee? Meestal is er mis mee dat men in zo weinig mogelijk ruimte zoveel mogelijk informatie wil proppen. BibliOdyssey is een zeer goed vormgegeven blog. Maar eigenlijk is er nog teveel op te zien. ‘Hadriana’s Space’ en ‘Ben Liegt Nooit!’ komen aardig dicht in de buurt van wat ik ideale blogs zou noemen. Technisch gesproken dan, hè.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Je vraagt je af wat Bach er zelf van zou hebben gevonden want zover ik weet heeft hij alleen klaviermuziek voor klavecimbel en orgel geschreven.
De opnames van zijn spel zijn ook perfect evenals de vleugel die hij bespeelt.
Als je zolang zetter bent geweest kan ik me voorstellen dat je overal naar kijkt. Wat webpagina's en blogs betreft, ik heb een bloedhekel aan drukke pagina's met veel bewegende dingen of veel kleuren. Daar krijg je volgens mij alleeen maar hoofdpijn van. "In de beperking herken je de meester'.
Een reactie posten