Hij zal staan (liggen, bedoel ik) glimmen, Zeester! Hij zal het heerlijk vinden, dat aanbod om de nieuwe Hiltermann te worden!
Daar is geen vijandigheid meer, reken daar maar op. Daar is opeens innige vriendschap! Je moet ook rekenen dat zijn vróuw, Greta, de woordenkanon om het maar eens onplezierig uit te drukken, er ook nog een zegje in krijgt. Henk kan bijvoorbeeld eens een dagje ziek zijn, dan moet zij invallen: ‘Ik spreek nu namens mijn man Henk, die griep heeft, omdat hij vanochtend weer veel te vroeg naar buiten ging, maar Bush die kan er ook wat van! Hij ligt nu doodziek in bed, mijn man bedoel ik, maar ik heb hem een ouderwetse knapperdeken gegeven, dus wie weet knapt hij nog op. Bush heb het weer helemaal goed gedaan in Irak, dames en heren....’
(Wat een knápperdeken mag wezen, weet ik ook niet.)
Maar zo ongeveer heb ik het in mijn hoofd. Ook heb ik natuurlijk in mijn hoofd de reacties van een zekere dame, waarop meneer Pietersen dan weer reageert. Enzovoorts.
O, mocht het toch bijval krijgen!
woensdag 3 oktober 2007
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Goed Ben, we gaan op bezoek bij Henk Pietersen. Ja, ik mocht Henk zeggen, daarmee ondertekende hij zijn brieven.
Knápperdeken, hoe verzin je het?
Ik doe mee.
Een reactie posten