Ik heb meneer Pietersen even uitgeschakeld, want ik vond dat ik teveel ‘weggaf’. Bovendien kan hij des te charmanter optreden op de ledenvergadering, met zijn been in het gips. Het maakt het wat moeilijker voor mij, maar dat komt wel goed.
Nu kan ik op mijn gemak schrijven aan zijn aanval, en vooral aan mijn stuk over de schoonheid. Daar wil ik een serieus stuk van maken: wat die schoonheid precies is, en hoe het helpt bij depressies.
Sorry dus, Zeester.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Hallo Ben,
Het voelde even aan als een koude douche en daardoor ben ik in mijn schulp gekropen.
Ik had beter een schelpdier als 'nick' kunnen nemen.
Maar ik ben nu weer uit mijn schulp.
Een reactie posten