‘Meppel! Kom dan, Meppel!’ En daar komt hij al aan, ons fijne schnauzertje, ons heerlijke keffertje, onze schat van een hond. Kom ’s even hier, jongen, want het is Wereld Dieren Dag vandaag en dan moet jij even flink gekieteld worden. Jajajaja! Kieteldekietel! En daar komt Blauwtje ook al aangelopen. Blauwtje is onze poes, die is 9 jaar geleden zomaar binnen komen lopen. Ik zat op de bank aan mijn breiwerk en hij komt naast me op de bank zitten en wat doet hij? Slapen. Poten vooruit, hoofd ertussen en slapen. Ik had nog een blikje zalm dus dat doe ik op een schoteltje en ik doe er een schoteltje water naast en toen is Henk nog diezelfde middag om een professionele kattebak geweest en toen zaten Henk en ik later naast elkaar op de bank en toen zei hij: ‘Hebben we toch nog een kind.’ En toen kuste hij me, wat ik hoop dat hij straks ook weer gaat doen, want hij ligt met zijn kaak in het ziekenhuis.
En viereneenhalf jaar geleden kregen we ons tweede kind: Meppel. Meppel komt uit Havelte, dat ligt in Drente. Maar je kunt een hond niet Havelte noemen, dus zei Henk: ‘Dan nemen we een plaats in de buurt. Meppel!’ Een mooie hondenaam, vindt u ook niet?
Dus! Ik denk dat ik maar aan de sperzieboontjes ga vanavond.
GRETA PIETERSEN-HANEMA.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten