zondag 10 juni 2007

Judas Priest


Het enige dat me interesseert in de jongerencultuur is de hard rock: bands zoals Deep Purple, Black Sabbath, Led Zeppelin. Er zullen ook wel Duitse of Amerikaanse bands zijn geweest, maar ik kan die namen niet onthouden. Ik kijk ook elke woensdagavond naar het programma Rock Zone op MTV. Dat had u niet verwacht van een Bach-liefhebber, hè?
Dat Rock Zone bekijk ik geluidloos, omdat je die muziek (hard, snel, razende gitaarsoli) zo langzamerhand wel kent. Het gaat mij om het plezier dat ik krijg van die video’s: het onweert in de helft van die video’s, en dergelijke cliché’s.
Vanavond had BBC 2 een aardig programma over die hard rock. Ze toonden een nog jonge, maar ook toen al volledig gekke Ozzy Osbourne, het nummer ‘Smoke on the water’ van Deep Purple, en nog zo wat muziek. Maar vooral toonden ze de rechtszaak in de V.S. tegen de Engelse band Judas Priest. Twee Priest-fans hadden zelfmoord gepleegd. Volgens de aanklager had de band daar schuld aan. Judas Priest werd vrijgesproken.
Er zijn twee soorten mensen: mensen die zeggen dat zo de democratie nu eenmaal werkt, en mensen die zeggen dat zoiets in een democratie niet thuishoort. Ik behoor tot de laatste groep.

Geen opmerkingen: