Afstamming

‘Mij wordt wel eens gevraagd of jij joods bent, Sarah.’

‘Vragen ze dat vanwege mijn neus?’

‘Nou nee, dat geloof ik niet. Omdat je Sarah heet, denk ik.’

‘O ja. Ik dacht al.’

‘Als je iemand vanwege zijn neus moet afkeuren, keur je half Nederland af.’

‘Dat dacht ik ook, ja. Waarom vragen ze dat dan?’

‘Dat weet ik niet. Ik geloof onder meer omdat Egmonders eigenlijk racisten zijn.’

‘Meen je dat, Ben?’

‘Ja. De gelukkige uitzonderingen daargelaten natuurlijk.’

‘Want ik heb nooit iets racistisch gemerkt, hier.’

‘Dat komt omdat je met de uitzonderingen hebt kennis gemaakt.’

‘Maar ik ben niet joods, of eigenlijk wel. Mijn overgrootvader was een jood. Hij trouwde met een katholieke vrouw, wat heel ongewoon was toentertijd. Begin twintigste eeuw, Zaandam. Hun oudste zoon heette, net als zijn vader, Abram. Dat was dus een halve jood, die er overigens niets aan deed, aan het geloof of zo. Die Abram 2 kreeg maar één kind, met zijn vrouw die Anja heette, en dat was mijn moeder, die Ademin heette. Mientje werd ze genoemd. En Mientje kreeg je Sarah. Ook een enig kind, en dat enige kind zit nu voor je, Benneman.’