Als ik me echt wezenloos zit te vervelen, als ik nergens zin in heb, ook niet in lezen of internetten of tv kijken, als ik zelfs geen zin heb in Bach (u kunt wel nagaan dat het dus weinig voorkomt), dan pak ik mijn schaakbord, ik pak een van mijn schaakboeken erbij en ik ga een paar partijen naspelen van Kasparov. Op de een of andere manier helpt dat.
Na vier of vijf Kasparovjes krijg ik weer zin om bijvoorbeeld brieven te schrijven of ik heb weer iets aardigs voor deze blog of ik krijg honger en ga iets koken of ik schrijf een stukje verder aan mijn (soort van) autobiografie. Meestal zet ik gelijk een cantate van Bach op.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten