De Nieuwe Reporter had een stukje over GeenStijl, en pleitte ervoor ook een linkse GeenStijl op te zetten. Ogottogottogot, dacht ik. Als mijn buurman iets smakeloos’ doet, en mijn buurman heeft daarmee een zeker succes, dan moet ik ook smakeloos gaan doen.
Ik heb geen bezwaar tegen de rakkerij of het ‘rechtse geluid’ van GeenStijl. Hoe meer geluid er komt, vanuit welke richting ook, hoe beter. Ik maak bezwaar tegen hun anonimiteit, en tegen de manier waarop men omgaat met kritiek. ‘Wij zijn nu eenmaal schoften,’ luidt steeds, nogal kinderlijk, hun reactie.
Moet GeenStijl verboden worden? Dat zouden Femke en Hanneke natuurlijk wel willen. Maar we moeten ze natuurlijk niet verbieden. Als GeenStijl iets verbodens doet, moeten ze voor de rechter komen en beboet worden.
Ikzelf ben niet bijzonder links (ik ben bijvoorbeeld voor de doodstraf voor seriemoordenaars en kindermoordenaars, ik geloof ook niet dat de CO2-uitstoot ons klimaat doet veranderen), maar ik ben iets linkser dan de PvdA. Dat ben je al gauw natuurlijk. En als ze mij met hatemails ‘bestoken’ (zo heet dat dan, hè), dan reageer ik daar betrekkelijk lauw op.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten