Ik heb me er nooit mee bemoeid, omdat ik dacht: het maakt toch niet uit of je in guldens of in euro’s betaalt. Toen die paar yup’s op de tv kwamen vertellen dat minister Zalm indertijd een verkeerde omschakelingskoers had genomen (dat moest ƒ 1,90 zijn, en niet ƒ 2,20), dacht ik ook: daar bemoei ik me niet mee. All right, we zijn gepakt. So what? Gepakt worden we allemaal op den duur, door Magere Hein.
Natuurlijk is het vervelend dat je voor een kop koffie of een pakje shag opeens guldens meer moet betalen. En daar is het wat prijsverhogingen betreft bepaald niet bij gebleven.
Wie daar grote bezwaren tegen heeft, moet teruggaan naar de gulden. Zo simpel is het. Ik bedoel: eigen initiatief. Zelf een guldenpersfabriek opzetten. Zelf de guldens op de markt zetten, enzovoorts. Het lijkt me een riskante zaak voor een ondernemer. Een doenlijke zaak, maar riskant.
Hoe betrekkelijk goed het gaat met je, als land, als je je eigen munt houdt, bewijzen landen als Denemarken, Zwitserland, Noorwegen, Engeland, of zelfs China. Je dacht toch niet dat ooit Bahrein de euro zou nodig hebben?
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten