‘In de 19e eeuw hadden de Russen stukken van Ostrovski. Uitermate simpele stukken die een enorm succes hadden in alle theaters. Dat soort toneelstukken wordt niet meer geschreven, denk ik.’
‘Ze worden vast nog wel geschreven, maar ze worden niet meer opgevoerd door het Nationele Toneel. Alleen nog door plaatselijke amateurverenigingen. De onbetrouwbare accountant, dat soort titels, door J.W.F. Keukenmeester of K. de Grouw.’
‘Dat soort dingen kom je niet meer tegen op de buhne, nee, maar je komt het nog wel tegen in de Amerikaanse film.’
‘Daar had ik nog niet bij stilgestaan. Maar dat bedoel ik niet helemaal. Ik hoef geen happy endings. Je kunt je zo’n accountant voorstellen die eenvoudig zegt: ik ben een onbetrouwbare accountant, maar ik ben toch ook een mens!’
‘Heerlijke zin.’
‘Ja, en die accountant werkt voor een even onbetrouwbare zakenman. Enzovoorts, zijn vrouw heeft een hartje van goud. Aan het eind van het stuk moet de accountant de gevangenis in, maar de vrouw wacht, geheel monogaam, totdat hij weer vrij komt. Mijn vraag is: waarom wordt dat soort stukken niet meer geschreven?’
‘Omdat Reinhard van Leeuwen, of hoe heet die regisseur, zegt: dat soort toneel doen wij niet meer. Dat soort toneel is prut. Wij hebben volgende maand een stuk van een onbekende Oostenrijker en dat gaat over heipalen. De invloed van heipalen op onze multiculturele samenleving. Of iets dergelijks.’
‘Het is jammer. Want hoe meer simpele stukken er geschreven worden, hoe meer rotzooi - er komt een dag waarop een jongeman uit Velp of Nieuwegein aankomt met een schitterend simpel stuk.’
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten