Vanochtend had ik een strippenkaart ‘versierd’ bij een kennis, dus ik bel om 2 uur Inge Zwart, coach ConsenSZ, om te zeggen dat ik morgen zeker om 11 uur zal verschijnen op onze afspraak. Ze was er niet, ze was ‘in bespreking’. Een uurtje later belde ze me terug: ze was heel blij dat ik kom komen, maar was ik ook niet ‘niet in staat’ om naar het gemeentehuis te komen?
‘Nou, niet in staat is veel gezegd. Het is altijd moeilijk, maar doenlijk.’
‘Want anders kom ik naar jou toe, met Sergej’ (dat is de naam die ik verstaan heb).
‘Prima! U bent heel welkom. Dan ziet u ook eens hoe een bijstandstrekker thuis leeft.’
Het is altijd een stuk prettiger om uit te leggen wat er aan de hand is, welke medicijnen je slikt, welke oefeningen je ’s ochtends doet en zo meer, het is altijd een stuk prettiger om dat ‘op eigen grond’ dus thuis uit te leggen.
Ik zal haar ook vragen wat ConsenSZ is en wat het doet.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten