‘Een groot goed’

‘Normaal zie je dus weinig op tv.’
‘Dat ben ik met je eens, Ben. Dan ga ik ook in een andere kamer zitten te luisteren naar Bach, naar Bae Bon Twang, of hoe heet die Koreaanse pianiste. Prachtige pianiste. BWV 1055!’
‘Ja, da’s prachtig. Maar dan komt er zo’n berichtje over meneer Koenders.’
‘Je bedoelt die keurige of laat ik zeggen: körige jongeman van de PvdA?’
‘Ja. Die jongen is minister of staatssecretaris of onderminister geworden, en die blijkt al meteen even corrupt te zijn als een gemiddelde CDA’er.’
‘Nee!’
‘O jawel hoor, Sarah. Hij doet ontwikkelingswerk, weet je. Dus dan zou je denken: dan doe je bijvoorbeeld iets aan de kustvisserij in Senegal. Weg met de Europese vissersschepen, zou je denken. Nee, hoor. Geen sprake van. Hij organiseert een soort van manifestatie, hier, in ‘Schokland’, en hij gunt het werk voor die organisatie aan een paar PvdA-jongens.’
‘Dat doen toch alle ministers? Ik bedoel, dat doen ze toch allemaal?’
‘Ja natuurlijk. Maar je verwacht het niet, als je van jezelf links bent aangelegd. Zoiets doe je niet, toch, als PvdA’er?’
‘Nou, nee.’
‘Er was vanavond ook een opgewonden joch van de SP, die kwam uitleggen dat dat hele gedoe binnen de SP volkomen democratisch was geweest. Nietwaar, begon hij al te zeggen, de SP is een grote partij, en zo komt het allemaal. Hij is volgens mij nauwelijks 28 jaar oud, maar hij komt uit de wetenschap. Zeiden ze. Uit de filosofie.’
‘Dat is geen wetenschap, maar goed.’
‘Het was zo’n jongen die twee jaartjes filosofie gedaan had, toen de SP had ontdekt, et voilà.’
‘Hoe verbaasde hij iedereen dan met het ontslag van Elma Verheij? Was dat ook democratisch?’
‘Daar kwam hij niet aan toe helaas. De presentator hield het tegen, ging op een ander onderwerp over. Het was een programma van de VARA.’
‘Vandaar.’