Filmisch

‘Ik heb een boek gekocht, op de markt, van Thomas Harris. ‘De Hannibal Lecter Omnibus’. En daar kom ik maar niet doorheen. Verklaar mij dat eens, Sarah.’
‘Het is te dik, Ben.’
‘Maar ik lees vaak enorm saaie, dikke boeken. Dat weet je.’
‘Het gaat over seriemoordenaars. Nee, daar hou jij wel van.’
‘Hoe weet jij dat?’
‘Je hebt een site over serial killers in je favorieten staan, lulhannes.’
‘O ja. All right. Maar ik kom niet door dat boek heen. Twee hoofdstukken en dan is het al over.’
‘Twee?’
‘Ja, want dan weet ik al dat de schrijver in het derde hoofdstuk switcht naar de dader of de vermeende dader. Het is die verveling waar ik niet tegen kan.’
‘Je bedoelt, zo’n boek kan niet tippen aan bijvoorbeeld John le Carré.’
‘Nee, sowieso niet. Ik vind het een soort Dostojevski.’
‘Zo erg is het toch niet, Ben?’
‘Zo erg is het.’