Ochtend

‘Môgge, lief.’
‘Môgge, Ben. Heb je lekker geslapen?’
‘Ik geloof het wel, ja. Jij?’
‘Ik niet zo goed. Ik ben er nog even uit geweest, om een uur of vier. Glaasje water. Toen ben ik ook maar even gaan lezen in ‘De complete modermismen’. Dat stuk over Bonaire, weet je wel.’
‘O ja. Waarin Van Kooten schrijft over een Française in een groene bikini, groener dan hij het ooit op Bonaire gezien heeft.’
‘Precies, ja. Dat moet een soort lichtgevend groen geweest zijn, denk je ook niet? Daarna ging ik weer naar bed, en toen droomde ik dat ik door Tholen liep. Maar ik ben nooit in Tholen geweest!’
‘En toch...?’
‘Ja. Dus ik heb niet zo’n goeie nacht gehad. Maar jij hebt goed geslapen, Ben?’
‘Ik ben twee keer wakker geschrokken, dus dat is weinig. Die EO, hè.’
‘Daar ben je toch niet door wakker geschud?’
‘Nee. Maar gisteravond was er een directeur van de EO op de tv, die zomaar toegaf dat ze al sinds de jaren zeventig censureerden op de naam Darwin, op de evolutie enzovoorts. Omdat, zei hij ongeveer, wij er niet zeker van konden zijn of de mens een toevallig verschijnsel dan wel een schepping Gods is.’
‘Ze denken daar dat de mens geen diersoort is, maar een apart soort ding met een ziel erbij. En dat wij daarom natuurdocumentaires kunnen maken, en zo. Kwam er nog tegenspraak in dat programma?’
‘Niemand die zei: schandalig of ophoepelen. Heel vreemd. Er was zelfs een advocaat bij, die vond dat je dat soort dingen wel kon verwachten van de EO.’
‘Dat soort bedrog.’
‘Ja. Die EO-man zei dat ze het volste recht hadden om dat bedrog te plegen.’