‘Ik weet zijn voornaam nu al niet meer. Hans? Erik? Dirk? Willem? Maar zijn oerchristelijke achternaam, Helmantel, die onthoud ik wel.’
‘En die wou dus in het Groninger Museum tentoongesteld worden.’
‘Ja. Dat eiste hij min of meer.’
‘Da’s ook raar. Je maakt een paar schilderijen en dan eis je dat ze in een museum komen. De omgekeerde wereld, vind je ook niet?’
‘Ja. Het lijkt me normaal dat een museum eerst bij jou komt kijken en dan ja of nee zegt. Het moet je als het ware overkomen. Daar komt nog bij dat het een gelovig type kunstenaar blijkt te zijn, dus krijg je er ook nog de brutaliteit van de Christen Unie bij. Zo’n landbouwer die gemeenteraadslid is geworden, die zegt: het is toch ook mooie kunst! Nee, zei de goede man, natuurlijk wil de politiek zich er niet mee bemoeien, maar die Helmantel, die moet u ophangen.’
‘Een goede reden om maar eens te stoppen met dit kabinet.’
‘Ik ben het volledig met je eens, Sarah.’
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten