Rampzalig

’Het was de week van het onderduiken, Sarah.’
‘Ja, Ben. Godzijdank.’
‘Dus jij taimde, of hoe moet ik dat spellen, je godverdomse weken hetzelfde als ik.’
’Kijk maar in de keuken, Ben.’
‘Ja, godverdomme.’
‘De keuken ruimen we samen op. Klaar. Morgenochtend.’
‘Maar hoe komt dat toch?’
‘Geen idee, jongen. Gewoon opruimen. Aan de kant moet het spul. Weg met de rotzooi. Dat is de enige manier om ons.’
‘Ons.’
Ja. Om ons wat ruimte te geven.’