Je krijste

Volgens Dostojevski krijste je, Hadriana, en gleed je vervolgens tussen de lakens. Dostojevski gebruikte dat soort woorden (krijsen, gillen, galmen) nogal veel en nogal ten onrechte. Hij schreef ook weinig ‘zei hij’ of ‘vroeg zij’. Daarvoor in de plaats kwam dan ‘deed hij de deur met een klap dicht’ of ‘ging zij zwijgend de kamer uit’. Dat maakt Dostojevski bijna onleesbaar voor eenvoudige lieden zoals ik, maar wel leuk om te persifleren.