Goeieavond Hadriana.
Mijn drentelmethode is: letterlijk drentelen door mijn huis. Van de keuken de slaapkamer in, dan weer terug, dan de huiskamer in, enzovoorts. En dat ik weet niet hoeveel keer. In de keuken loop ik langs het aanrecht, waarop nog een vork ligt van de vorige avond, die vork kan in de afwasbak. Ik loop langs mijn boekenkasten en ik kijk zo wat langs de titels. Verder is het peinzen geblazen, na de eerste vijf minuten van ‘oplettend lopen’ (oplettend lopen = nadenken bij wat je doet, dus bij het zetten van de stappen. Voortdurend in jezelf zeggen: ‘Rechterbeen mee. Knie heffen... Rechterbeen niet vergeten, knie weer een beetje heffen’ enzovoorts). Na een minuut of vijf hoef je dat doorgaans niet meer te doen, en kun je ‘gewoon’ verder drentelen.
Ik heb het mezelf zo aangeleerd, en ik weet niet beter meer. Ik kan het iedereen aanbevelen die een herseninfarct heeft gehad aan de linkerzijde van de hersenpan (waarbij delen van je lichaam aan de rechterzijde verlamd zijn geraakt). Heb je een infarct gehad aan de rechterzijde van je hersenpan, dan weet ik niet wat ik moet adviseren. Dan heb je bijvoorbeeld ook allerlei gedragsveranderingen, je begint bijvoorbeeld snel te schelden, doet de rits van je broek niet dicht en zo zijn er nog wel meer conventies waar je je niet meer aan houdt.
Maar gelukkig zijn de meeste herseninfarcten, zoals de mijne ook, linkshoofdig. Al kunnen ze natuurlijk nog ernstig genoeg zijn: het taalcentrum in je hersenen kan aangetast worden, en dat is wel het ergste dat je kan overkomen.
Mijn stemgeluid is prachtig als ik het gesproken woord gebruik, maar je moet je bergen als ik ga zingen.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Dat lijkt me een tijdrovend gebeuren Ben. Krijg je door middel van dat drentelen meer controle over je bewegingsapparaat?
Mijn moeder had twee broers, ze zijn alle twee gestorven aan een herseninfarct. Mijn moeder heeft twee TIA's gehad en een longembolie. Ze heeft dat allemaal overleefd maar ze is uiteindelijk gestorven nadat ze haar heup had gebroken. Toen bleek hoe broos ze eigenlijk was. Maar ze is wel 90 geworden.
Tot nu toe ben ik buiten schot gebleven maar ik weet dat ik ook een potentieele kandidaat ben voor trombose, longembolie of een herseninfarct.
Als je stemgeluid prachtig is als je het gesproken woord gebruikt is er niets aan de hand denk ik zo.
Geen reden om niet te trouwen of een 'samenlevingsaggregaat' aan te gaan.
Een reactie posten