Ik heb geen talent voor de liefde, het spijt me. Ik kan wel erg lekker koken, of ik kan soms een leuke opmerking maken of een leuk stukje schrijven - maar ik kan me moeilijk voorstellen dat ik op een vrouw verliefd zou worden. ‘Je bent ook al 54,’ zult u zeggen, ‘dus dan moet je niet meer zeuren.’ Daar heeft u een punt.
Ik kom hierop na het prachtige, het fantastische lied ‘Liefde is als een roos die niet verwelken zal’ door de geweldige zanger Denny Christian, u kent hem, u kent zijn formidabele liedkunst.
Ik ben in mijn leven driemaal verliefd geweest op een meisje: toen ik 12 was, was ik gek op een meisje van 10. Toen ik 19 was, werd ik gek op een vrouw van 22, En toen ik 25 was, werd ik gek op een vrouw van 26. Daarna is er nooit meer iets gebeurd. Geen blijvende verbintenissen, dat ook al niet.
Het zal te maken hebben met ‘mijn jeugd’, o zeker. Een te weinig vertrouwenwekkende relatie met mijn moeder, u weet wel hoe dat gaat.
Ik schrijf dit allemaal niet om u te laten merken dat ik een koude persoon ben. Morgenochtend rij ik meneer en mevrouw Visser weer door het dorp. Ik stop steeds als de buren voorbij komen met hun treurige verhaal, en dan probeer ik ze op te beuren. Hebben ze een grappig verhaal, dan lach ik. Ik zie de mensen graag ten uiterste gelukkig.
Ikvoel me dan ook zo bevoorrecht, Hadriana.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Wat Denny Christian al niet teweeg kan brengen zo midden in de nacht.
Hij zal er wel alles van weten.
Er zijn cynici die beweren dat verliefdheden leiden tot 'temporary insanity'. Of dat blijvend wordt als je vaak verliefd wordt weet ik niet.
Ik vind zelf verliefd zijn wel leuk al geef ik toe dat ik dan wel verminderd toerekeningsvatbaar ben.
Ik denk trouwens helemaal niet dat je een koud persoon bent, eerder het tegendeel. Ik vind je een warmvoelend, meelevend mens.
Een reactie posten