Ik heb zojuist een verpletterend goede uitvoering, nee, de werkelijk allerbest mogelijke uitvoering van JS Bach’s Partita no. 4 (BWV 828) gehoord. Werkelijk de allermooiste. Onwerelds goed.
De pianist is, natuurlijk, Glenn Gould. Hij had het stuk al eerder opgenomen, ik meen in de jaren 1971 of ’72. Nu speelt hij het in 1981, vlak voor zijn dood, en hij speelt het heel anders. Vooral het tweede deel speelt hij zo ongemeen fraai, dat ik geloof dat de oude Bach er tranen van in de ogen zou krijgen.
Pianisten aller landen. Luistert naar deze Glenn Gould. Meer zeg ik er niet over.
(U vindt het het gemakkelijkst door eenvoudig naar BWV 828 te joetjoeben, en dan simpel van deel 1 tot en met deel 7 te gaan.)
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten