Fotoloos (2)

De uithaal naar de fotografen en videografen onder ons moet vooral gelezen worden als de mening van iemand die nooit een fototoestel heeft bezeten (zoals ik ook nooit, om maar iets te noemen, een bromfiets of een auto of een bandrecorder of een vaatwastoestel of een, hoe heet zo’n ding ook, een microwave heb gehad). Dingen dus die je moet hebben, tegenwoordig, om mee te kunnen tellen. Ik ging pas in 2002 een beetje meedoen met de moderne maatschappij, toen ik een Vodafoontje kocht. Ik had ook nooit een telefoon in huis gehad.
Het is niet uit zuinigheid dat ik al die dingen nooit gekocht heb. Ook niet uit een hekel aan de moderniteit, of het beroemde meeleven met de Derde Wereld, of zoiets. Ik besteedde mijn geld simpelweg anders: aan drank, eerst, en later aan boeken.
Het is dus de mening van een gehandicapte, zou je kunnen zeggen: iemand die geen oog heeft voor het visuele. Maar ik heb bijvoorbeeld wel oog voor een bepaald soort schilderijen (Max Ernst, Paul Klee, Magritte, noem maar op) en ik waardeer ook bepaalde foto’s van de Fransman Dupierris.
Maar het haalt het niet, vergeleken met een willekeurige alinea van Nabokov, Tsjechov of zelfs John le Carré. Als je dit leesdier vraagt om een lijst van tien van de beste kunstenaars, krijg je een lijst van tien schrijvers.
Het is wellicht een afwijking van het normale: kijken door te lezen. Maar het is niet anders, en ik hoop dat ik je niet teveel heb beledigd, Matthijs.
(Ik zal nog wel even kijken op http://www.roodpetje.nl/.)
(Daar heb ik net op gekeken. Het is niets voor mij.)