Nauerna

Ik ben in 1981 of ’82 in Nauerna geweest - waar Nauerna precies ligt, weten alleen de specialisten - om een lezing bij te wonen van Karel van het Reve. Die lezing vond plaats in een soort houten boerenschuur. Karels lezing was prachtig en ging er bij het publiek (200 mensen, schat ik) in als koek.
Op een gegeven ogenblik noemde hij de schrijfster Dessaur die volgens hem haar volgende boek over tarotkaarten zou laten gaan. U weet misschien hoe grappig Karel kon gebaren als hij zulke zinnen zei. In de zaal klonk een schallende lach van één toehoorder, en die toehoorder was ik. Ik stopte ook meteen weer met lachen en ik maakte het internationale sorry-gebaar, omdat op Karels gezicht een verstoring optrad.
Na de lezing vroeg ik Karel waarom hij wel over de 19e-eeuwse Russische schrijvers schreef, maar nooit over de 20ste-eeuwse. Hij dacht even na en zei toen: ‘Ik denk omdat de 20ste-eeuwse schrijvers mij teveel aan het communisme doen denken.’
‘Teveel?’ vroeg ik.
‘Ja, daar moet je niet teveel aan denken,’ zei Karel.