Rondom 10

‘De gave van Cees Grimbergen in Rondom 10 is dat hij elk onderwerp integer behandelt,’ zegt Johan Derksen in de VARA Gids van deze week. Dat ben ik nu eens helemaal met Derksen eens, vooral omdat ik geloof dat Derksen zoiets niet helemaal meent. ‘De gave’ van Cees Grimbergen, zoiets zeg je niet. En hoe moet je zijn onderwerpen (vermiste kinderen, demente ouderen, ex-NSB’ers) nu oninteger behandelen? Grimbergen is mij wel eens te integer, vrees ik. Hij kijkt steeds te kwaad, beweegt teveel heen en weer met zijn heupgewricht, schouderpartijen en met de wijsvinger van zijn rechterhand.
Vanavond had hij het pesten, kleineren, het afzeiken op internet tot onderwerp gekozen. Als gasten waren er onder meer twee GeenStijl-lieden, waarvan één mij zo onsympathiek toescheen dat ik nooit in dezelfde kamer met hem zou willen zijn. De twee GeenStijlers verdedigden hun zaak betrekkelijk goed. Ze haalden, als ik het goed begreep, altijd kwalijke filmpjes meteen van hun site af. Ze ‘banden’ ook vuilsprekers enzovoorts. Niks op aan te merken dus. Er was ook een ‘communicatie-adviseur’ met een ontzettend ernstig gezicht, die kwam vertellen dat een keeper van ADO Den Haag veel last had gehad van een filmpje (dat hijzelf had opgenomen trouwens) en dat GeenStijl er nog wel van zou horen.
Het was, kortom, een onderwerp van niets. Een land krijgt de dingen die het verdient. Nederland heeft dus een regering zoals de huidige, die wil oorlogvoeren in Afghanistan. Nederland heeft ook een walgelijke figuur als Wilders gekregen. We hebben ook GeenStijl gekregen. Ook een TufTuf Club. Ook een vereniging die blijft protesteren tegen UMTS-masten. Dat is Nederland. Zo zijn wij. We zijn ook nogal grof gebekt, onbeleefd. Wij zeggen, na een thank you, nu eenmaal niet you’re welcome.