Alberto Savinio heeft er enkele. Zo begint zijn verhaal ‘Van de heuvel af’ (vervelende titel; beter zou geweest zijn ‘Heuvelafwaarts’ of zelfs ‘Omlaag’) in zijn bundel ‘Monument voor een held’ met de prachtzin: ‘Leone beperkt zijn contacten met het leven tot het absoluut noodzakelijke.’
Zeg me, schrijver, wat die Leone dan doet, wat hij denkt, is wat je als lezer wilt weten. En wat bedoel je eigenlijk, met die ‘contacten met het leven’. Wie zijn dat?
Dat soort vragen, die moet je hebben, aan het begin van een verhaal of een roman.
zaterdag 1 september 2007
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten